Scholien zu An. I 01 (Ambr. H 50 sup.)
final

  • Textsorte
    Scholion
    Status
    Vorstufe
    Bearbeiter
    Vadim Vitkovskij (Transkription),
    Martin Müller (Datenbearbeitung),
    Lutz Koch (Korrekturen, Ergänzungen, Annotation)
An. I 1, 402a 1–2

〈μᾶλλον δ’ ἑτέραν ἑτέρας〉

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 1r, interlin. (X)

εἴδησιν
An. I 1, 402a 2

ἢ κατ’ ἀκρίβειαν

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 1r, interlin. (X)

ὡς ἡ γεωμετρία
An. I 1, 402a 2

ἢ τῷ βελτιόνων τε καὶ θαυμασιωτέρων εἶναι

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 1r, interlin. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 6,37–7,5 (Simpl.)

Anmerkungen

cf. Simpl. 6,37–7,5: Ἅπασα μὲν γὰρ ἐπιστήμη καλή τε καὶ τιμία, ἄλλη δὲ ἄλλης καλλίων τε καὶ τιμιωτέρα ἢ τῷ ἀκριβεστέρα εἶναι, ὡς γεωμετρία ἔχει πρὸς τὴν τῶν ἐν οὐρανῷ φαινομένων καταληπτικὴν ἀστρονομίαν, διὰ τὴν πόρρω αὐτῶν ἀπόστασιν ἀπολιμπανομένην τοῦ ἀκριβοῦς, ἤ τῷ βελτιόνων εἶναι, ὡς ἀνάπαλιν ἔχει ἀστρονομία καὶ ἡ περὶ τὰ φαινόμενα πρὸς ὀπτικὴν γεωμετρικήν τινα ὑπάρχουσαν.
ὡς ἡ ἀστρονομία
An. I 1, 402a 3

δι' ἀμφότερα ταῦτα

Textzeugen

Par. gr. 1921, 107r, interlin. (m)

καὶ ἡ ψυχὴ γὰρ τιμία καὶ οἱ περὶ αὐτῆς λόγοι τὰ γὰρ ἄυλα τῶν ἐνυλῶν ἀκριβέστερα
An. I 1, 402a 4

ἐν τοῖς πρώτοις

Textzeugen

Par. gr. 1921, 107r, interlin. (m)

ἐν τοῖς πρώτοις τῶν μετ᾿ αὐτὴν· τὴν γὰρ πρώτην μετὰ τὰ νοητὰ τάξιν ἔχει
An. I 1, 402a 4

δοκεῖ

Textzeugen

Par. gr. 1921, 107r, interlin. (m)

δόξα παρὰ πᾶσιν ἐστίν
An. I 1, 402a 6–7

ἔστι γὰρ οἷον ἀρχὴ τῶν ζώων

Textzeugen

Par. gr. 1921, 107r, interlin. (m)

ζῶα φησὶν ὧδε τὰ ζωτικὰ ὡς κινούμενα τῶν ζώων
An. I 1, 402a 7

ἐπιζητοῦμεν δὲ θεωρῆσαι καὶ γνῶναι

Textzeugen

Par. gr. 1921, 107r, interlin. (m)

Gedruckte Quellen

Io. Philoponos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1897), 26, 14– 15 (Philop.)

ὁλοσχερῶς ἐπιλαβέσθαι καὶ ἀκριβῶς ἐρευνῆσαι
An. I 1, 402a 7–8

τὴν φύσιν

Textzeugen

Par. gr. 1921, 107v, interlin. (m)

Gedruckte Quellen

Io. Philoponos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1897), 26, 21–22 (Philop.)

τὸ γένος ὑπὸ ποῖον τῶν ι γενῶν ἀνάγεται
An. I 1, 402a 18–19

δεήσει γὰρ λαβεῖν περὶ ἕκαστον τίς ὁ τρόπος

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 1v, marg. ext. (X)

Anmerkungen

Der obere und partiell der seitliche Rand von f. 1 wurden restauriert. Aus den in diesem Bereich durch Zahlzeichen (<a>, β, γ ...) hergestellten Verweisungen geht hervor, dass durch die Restauration drei Scholien entfallen sind. Der ursprüngliche Umfang dieses 3. Scholions ist nicht mehr auszumachen.
ρεσιν | ἔχον∙ ἢ σύνθεσιν:–
An. I 1, 402a 19

ἐὰν δὲ φανερὸν ἦ

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., 1v, marg. ext. (X)

Anmerkungen

Cf. Simpl. 10, 4–7: τὸ δὲ ἐπιφερόμενον τὸ ἐὰν δὲ φανερὸν ᾖ, πότερον ἀπόδειξις καὶ τὰ ἑξῆς ἐξήγησις εἶναί μοι τοῦ προειρημένου δοκεῖ τοῦ δεήσει γὰρ λαβεῖν περὶ ἕκαστον τίς ὁ τρόπος, ὡς ἑπομένου τούτου καὶ τοῖς μίαν ἡντιναοῦν τὴν τοῦ τί ἐστιν ὁμολογοῦσι μέθοδον.
ὅτι ἔσιν μία
An. I 1, 402a 20–21

πολλὰς ἀπορίας ἔχει καὶ πλάνας, ἐκ τίνων δεῖ ζητεῖν

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 1v, in marg. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 10,11–15 (Simpl.)

Anmerkungen

Cf. Simpl. 10, 11–15: Ἔτεραι γοῦν ἀριθμῶν καὶ ἕτεραι ἐπιπέδων καὶ ἄλλαι τῶν φυσικῶν καὶ ἐπὶ πάντων ὁμοίως. κατὰ συμβεβηκὸς δὲ ἴδια τὰ ἀποδεικνύμενα λέγεται, κἂν οὐσιώδη ἦ, ὅτι ὡς ἄλλο ἄλλου κατηγορεῖται πᾶν δεικνύμενον καὶ διὰ τοῦτο μὲν συμβεβηκὸς ὡς σὺν ἄλλῳ βεβηκός· ἴδιον δέ, ἐπειδὴ καὶ τὸ κοινὸν πλειόνων ἰδιοτρόπως χρὴ γινώσκεσθαι διὰ τῆς ἀποδείξεως.
Ἐκ ποίων ἀρχῶν∙ | ἐπειδὴ ἄλλαι μὲν | ἀρχαὶ, γεωμε- | τρίας, ἄλλαι | δὲ ἀριθμητικῆς∙ | καὶ φυσικῆς ἄλλαι∙ | καὶ τοῦτο δὴ χαλε- | πὸν εἰ καὶ μία τίς | ἐστιν ἡ κατὰ πάν- | των ὁριστικὴ μέ- | θοδος. διὰ τὸ πο- | λύχρων καὶ διά- | φορον τῶν ἀρ- | χῶν :–
An. I 1, 402b 6–7

ἢ καθ’ ἕκαστον ἕτερος, οἷον ἵππου, κυνός, ἀνθρώπου, θεοῦ

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2r, in marg. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 13, 7 (Simpl.)

Anmerkungen

cf. Simpl. 13,7–9: Θεοῦ τοῦ οὐρανίου λέγων ζῴου.
Θεὸν, τὰς οὐ | ρανίους σφαί | ρας ὠνόμα | σεν:–
An. I 1, 402b 10–11

χαλεπὸν δὲ καὶ τούτων διορίσαι ποῖα πέφυκεν ἕτερα ἀλλήλων

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2r, in marg. (X)

Τῶν μορίων:–
An. I 1, 402b 14–15

πάλιν ἄν τις ἀπορήσειεν εἰ τὰ ἀντικείμενα πρότερον τούτων ζητητέον

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2r, in marg. (X)

Κατὰ | τὰ πρός τι:–
An. I 1, 402b 17–18

πρὸς τὸ θεωρῆσαι τὰς αἰτίας τῶν συμβεβηκότων

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2r, in marg. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 14,31–32 (Simpl.)

Anmerkungen

cf. Simpl. 14,31–32: αἰτία γὰρ τῶν συμβεβηκότων ἡ οὐσία.
Ἤτοι, τὰς | οὐσίας∙ αἵτινες | εἰσὶν αἰτίαι τῆς | ὑπάρξεως | τῶν συμβε | βηκότων:–
An. I 1, 402b 22–24

ἐπειδὰν γὰρ ἔχωμεν ἀποδιδόναι κατὰ τὴν φαντασίαν περὶ τῶν συμβεβηκότων

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2v, interlin. (X)

κατὰ τὴν αἴσθησιν
An. I 1, 402b 25–26

πάσης γὰρ ἀποδείξεως ἀρχὴ τὸ τί ἐστιν

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2v, supra textum (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 15,9–23 (Simpl.)

Ἀπόδειξις ἐστὶν, ἐπιστημονικὸς συλλογισμὸς, ἀρχαὶ δὲ τῶν συλλογισμῶν, αἱ προτάσεις∙ | οἱ δὲ ὁρισμοί, προτάσεις ἐν τοῖς συλλογισμοῖς γίνονται:–
An. I 1, 403a 2

δῆλον ὅτι διαλεκτικῶς εἴρηνται καὶ κενῶς ἅπαντες

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2v, in marg. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 15,14–23 (Simpl.)

Anmerkungen

cf. Simpl. 15,14–23: ἐφ’ οἷς οἷον πόρισμα ἐπάγει πρὸς διάκρισιν τῶν τε ὀρθῶς καὶ τῶν οἷον ὑπογραφικῶς καὶ ἐπιπολαίως ἀποδιδομένων ὁρισμῶν. ἐκ μὲν γὰρ τῶν τῆς φύσεως τοῦ ὑποκειμένου ἐχομένων ὅρων ἢ ἐναργέστερον ἢ ἀμυδρότερον ἀκολουθεῖ ἡ τῶν συμβεβηκότων γνῶσις· εἰ δὲ μὴ ἕπεται, διαλεκτικῶς εἴρηνται καὶ κενῶς ἀντὶ τοῦ λογικῶς καὶ οὐ φυσικῶς. εἴωθε γὰρ τῷ φυσικῶς ἀντιδιαστέλλειν τὸ λογικῶς τὸ κατὰ τὸ φαινόμενον καὶ ἔνδοξον, ἀλλ’ οὐ κατὰ τὴν φύσιν καὶ τὸ εἶναι τῶν πραγμάτων εἰλημμένον· οὐ γὰρ ἐπὶ τῆς πραγματειώδους, ἀλλ’ ἐπὶ τῆς ἐνδόξου γνώσεως τὸ τῆς διαλεκτικῆς αὐτὸς φέρει ὄνομα. καὶ ὡς τῆς φύσεως καὶ τοῦ βάθους τῶν ὄντων ἀποπίπτον κενὸν προσαγορεύει.
Ὁ γὰρ ἐπιπολαίως | τῆς τῶν πραγ | μάτων ἀντι | λαμβανόμενος, | γνώσεως∙ καὶ | οὐ διὰ βάθους | αὐτῶν ἁπτόμενος, | διαλεκτικῶς | λέγεται περὶ | αὐτῶν λόγος∙ | ἤτοι δοξαστικῶς | καὶ οὐκ ἐπιστημο | νικῶς. ὁ δὲ ἔτι | τῶν πραγμά | των μὴ ἐπιστημονικῶς ἀντι | λαμβανόμενος | γνώσεως; ματαίως | λέγεται ἤτοι | κενῶς τὴν | περὶ αὐτῶν | ποιεῖσθαι θεω | ρίαν, ἤτοι | γνῶσιν:–
An. I 1, 403a 3

ἀπορίαν δ’ ἔχει καὶ τὰ πάθη τῆς ψυχῆς

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2v, in marg. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 15,27–32 (Simpl.)

Anmerkungen

Cf. Simpl. 15,27–32: Πάθη μὲν ὡς καὶ πρότερον ἔφαμεν ψυχῆς οὐχ ἀπλῶς πᾶσαν αὐτῆς καλεῖ ἐνέργειαν, ἀλλὰ τῆς παθούσης καὶ ἔξω ἀφ’ ἑαυτῆς προιούσης· οὐ γὰρ δὴ καὶ τὰς μονίμους αὐτῆς ἐνεργείας καὶ μὴ ἀφισταμένας τῆς οὐσίας, ἀλλὰ συνδρόμους οὔσας αὐτῇ. ἀξιοῖ δὲ ἀπὸ τούτων ὡς ἀπὸ φανερῶν εἰς τὴν ψυχικὴν ἀνάγεσθαι οὐσίαν, καὶ πρός γε εἰς τὰς τῇ οὐσίᾳ συνδρόμους ἐνεργείας, τὸ κρύφιον καὶ ταύτας ὁμοίως ἐχούσας τῇ οὐσίᾳ.
Die Beispiele für eine Differenzierung der ἴδια und der κοινὰ πάθη in diesem Kontext sind originär und finden sich in keinem der kanonischen Kommentare.
Πάθος, οὐ πᾶσαν | ἐνέργειαν τῆς | ψυχῆς ἐκάλεσε∙ | οὐ γὰρ δὴ καὶ τὴν | μόνιμον καὶ ἑνιαίαν· | καὶ ταυτὸν τῇ οὐ | σίᾳ ἐνέργειαν | αὐτῆς· ἀλλὰ | τὴν ἔξω ῥέπου | σαν· καὶ ἄλλα | τὰ ὑποκείμενα | ἔχουσαν τῆς ἐνερ | γείας αὐτῆς· | oἷον ὅταν θεωρῆ | τὸν ἥλιον∙ πέμπτον σῶμα ὄν | τα∙ καὶ σχῆμα | ἔχοντα σφαιρι | κὸν∙ καὶ ἐπὶ λοξοῦ | κινούμενον∙ ἢ ὅτι | τὸ γλυκὺ, ἡδύνει | τὴν αἴσθησιν∙ λε | αῖνον τὸ τετρα | χυσμένον αὐτῆς. τὸ μὲν πρότερον, καθ’ ἑαυτὸ θεωρεῖ∙ καὶ κρίνει χωρὶς σώματος· καὶ ἔστι τοῦτο, ἴδιον τῆς ψυχῆς. πάθος· | κἂν τοῦτο ἀπὸ τῆς ὄψεως ἔχη τινὰς ἀρχὰς, οἷον τὸ ἐπὶ λοξοῦ φέρεσθαι∙ τὸ δὲ δεύτερον∙ οὐκ ἴδιον αὐτῆς μόνον | ἀλλὰ καὶ τοῦ σώματος∙ τὸ γὰρ λεαίνεσθαι, πάθος μέν ἐστι τοῦ αἰσθητηρίου∙ κρίνει δὲ τοῦτο, ἡ ψυχὴ· τὰ δὴ τοιαῦτα, κοινά:–
An. I 1, 403a 3–4

πότερόν ἐστι πάντα κοινὰ καὶ τοῦ ἔχοντος

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2v, in marg. int. (X)

τοῦ σώματος
An. I 1, 403a 5

τοῦτο γὰρ λαβεῖν μὲν ἀναγκαῖον, οὐ ῥᾴδιον δέ

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2v, in marg. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 15,32–34 (Simpl.)

Ἤτοι, εἰ ἔστιν ἴδιον πάθος∙ τῆς ψυχῆς∙ ἢ πάντα κοινά εἰσι καὶ τοῦ σώματος∙ εἰ γὰρ φανείη ἴδιόν τι πάθος εἶναι αὐτῆς, | κεχωρισμένην ἂν ἕξει τὴν οὐσίαν τοῦ σώματος καὶ καθ’ ἑαυτὴν ὑφεστῶσαν∙ εἰ δὲ μὴ, οὔ:–
An. I 1, 403a 8–9

εἰ δ’ ἐστὶ καὶ τοῦτο φαντασία τις ἢ μὴ ἄνευ φαντασίας

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2v, in marg. int. (X)

ἤτοι πολλὴν ἔχον φαντασίαν
An. I 1, 403a 9–11

οὐδὲ τοῦτ’ ... ἐνδέχοιτ' ἂν

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3r, interlin. (X)

Anmerkungen

Bei der Kopie ausgelassener Text, der in der Schrift des Primärtexts nachgetragen wurde. Die durch ein Verweiszeichen markierte Stelle des Ausfalls befindet sich allerdings auf f. 2v, Z 7 von unten (was dafür spricht, dass die Auslassung erst entdeckt wurde, nachdem die Randscholien auf f 2v schon angebracht waren).
Der Hinweis κείμενον wurde vom Scholiasten mit dem Verweiszeichen zusammen in roter Tinte nachgetragen
κείμενον· μὴδὲ τοῦτο ἄνευ σώματος εἶναι· εἰ μὲν οὖν ἔστι τί τῶν ψυχῆς ἔργων ἢ παθημάτων ἴδιον, ἐνδέχοιτ' ἄν:–
An. I 1, 403a 10–11

εἰ μὲν οὖν ἔστι τι τῶν τῆς ψυχῆς ἔργων ἢ παθημάτων ἴδιον

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3r, marg. sup. (X)

Ἐκ παραλλήλων μὲν τὲ ἔργων | ἢ παθημάτων∙ τὸ αὐτὸ∙ ἢ τῷ μὲν ὑποκειμένῳ τὸ αὐτὸ. τῷ δὲ λόγῳ, ἕτερον∙ ἔργον μὲν, ὅτάν τις θεωρῆ∙ ὅτι | αἱ τοῦ τριγώνου γωνίαι δυσὶν ὀρθαῖς; ἔργον ἐστὶν τῆς ψυχῆς∙ καθὸ δὲ παρ’ ἄλλου τοῦτο μεμάθηκε, κατὰ | τὴν πρὸς ἐκεῖνον ἀναφορὰν, πάθος λέγεται:–
An. I 1, 403a 14–15

οὐ μέντοι γε ἅψεταί γε τούτου χωρισθέν τὸ εὐθύ

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 2v, marg. int. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 18,13–14 (Simpl.)

Anmerkungen

Unsichere Rekonstruktion des beschädigten Scholions. Cf. Simpl. 18,13–14: τούτου μὲν τοὐ ὑποκειμένου λέγει, εὐθὺ δὲ νῦν τὸ ὡς χαρακτῆρα καὶ τὸ ὡς εὐθύτητα.
ἤτοι εὐ | θύτητα | τοῦ εὐ | θυσμένου | σωματος
An. I 1, 403a 25

τὰ πάθη λόγοι ἔνυλοί εἰσιν

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3r, interlin. (X)

ἐνέργειαι
An. I 1, 403a 25–26

ὥστε οἱ ὅροι τοιοῦτοι, οἷον

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3r, in marg. int. (X)

λόγοι | οὐκ ἄνευ | ὕλης
An. I 1, 403a 26

οἷον τὸ ὀργίζεσθαι κίνησίς τις

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3r, interlin. (X)

ἀλλὰ σὺν ταύτη
An. I 1, 403a 26

τὸ ὀργίζεσθαι κίνησίς τις τοῦ τοιουδὶ σώματος

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3r, in marg. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 20,10–12 (Simpl.)

Anmerkungen

cf. Simpl. 20,10–12 μεταβολὴ γὰρ σωματικὴ καὶ διὰ τοῦτο κίνησις, οὐχ ἁπλῶς δέ, ἀλλὰ τίς, ἐπειδὴ τὸ ὅλον τοῦτο ζωτική ἐστι καὶ ὡς ζῶντος σώματος κίνησις.
Κατὰ ζωὴν | γινομένη∙ ζῶν | τος σώματος:–
An. I 1, 403a 26–27

ἢ μέρους ἢ δυνάμεως

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3r, in marg. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 20,17–23 (Simpl.)

Anmerkungen

cf. Simpl. 20,17–23: τὸ δὲ ἢ δυνάμεως πρόσκειται διὰ τὸ ἐνίοτε τοὺς ὅρους τὴν κίνησιν τῆς τοιάσδε πρώτως λέγειν ζωῆς τῆς τὸ ὄργανον χαρακτηριζούσης. ὁ μὲν γὰρ τὴν ὀργὴν εἰπὼν ζέσιν τοῦ περὶ καρδίαν αἵματος ὀρεκτικὴν ἀντιλοπήσεως, τὴν κίνησιν τοῦ σώματος πρώτως εἰπὼν τὸ ὑλικόν, ὕστερον τὸ εἶδος διὰ τοῦ ὀρεκτικοῦ ἐδήλωσεν· ὁ δὲ ὄρεξιν ἀντιλυπήσεως ἐκ τοῦ περὶ καρδίαν ζέοντος αἵματος τὴν κίνησιν πρώτως ἔφη τῆς δυνάμεως, τουτέστι τῆς τὸ ὄργανον χαρακτηριζούσης ζωῆς.
Δύναμιν ἐκά | λεσε, τὴν κί | νησιν αὐτῆς τῆς | χαρακτηριζού | σης ζωῆς τὸ | ζωτικὸν τῆς ψυχῆς | ὄργανον∙ οἷον τὴν | ὄρεξιν∙ ἡ δὴ ὄρεξις | κίνησις ἐστὶν τῆς | ζωῆς∙ τῆς | εἰδοποιούσης | τὸ ζωτικὸν | τῆς ψυχῆς ὄργανον∙ | διὰ τοιοῦτο | ἐνίοτε τοὺς ὅ | ρους πρῶτον | λέγειν αὐτὴν; | οἷον θυμός ἐστιν | ὄρεξις ἀντιλυ | πήσεως διὰ | ζέσιν τοῦ περὶ | καρδίαν αἵματος, | εἶπε τὸ ἢ δυνάμεως:–
An. I 1, 403a 27–28

καὶ διὰ ταῦτα ἤδη φυσικοῦ τὸ θεωρῆσαι περὶ ψυχῆς

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3r, in marg. (X)

Διὰ τὸ εἶναι | τοὺς ὁρισμοὺς | τῶν παθῶν, | λόγους ἐνύ | λους:–
An. I 1, 403a 28

τὸ θεωρῆσαι περὶ ψυχῆς, ἢ πάσης ἢ τῆς τοιαύτης

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3r, in marg. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 20,32–21,8 (Simpl.)

Anmerkungen

cf. Simpl. 20,32–21,8 :Τοιαύτην μὲν λέγει οὐ μόνον τὴν τὸ ὄργανον εἰδοποιοῦσαν, ἀλλὰ καὶ τὴν ὡς κινητικὴν αὐτοῦ καὶ ὡς ὀργάνῳ χρωμένην, ᾗ κινεῖ καὶ ᾗ χρῆται, καὶ τὴν ὅλως πρὸς σῶμα ῥέπουσαν, ᾗ ῥέπει· πᾶσαν δὲ πρὸς ταύταις καὶ τὴν θεωρητικὴν τῆς τῶν ὄντων ἀληθείας κατά τε προβολὴν καὶ κατὰ τὴν εἰς τὴν οὐσίαν τὴν ἐνέργειαν συναιροῦσαν. ἐπεὶ γὰρ μία καὶ πολλὴ ἡ τῆς ψυχῆς οὐσία, καθὸ μὲν μία καὶ ἡ αὐτὴ τῷ ὑποκειμένῳ ἥ τε μονίμως καὶ ποτὲ κατὰ προβολὴν θεωροῦσα καὶ πρὸς σῶμα ἀπονεύουσα καὶ χρωμένη τῷ σώματι καὶ κινοῦσα αὐτό, περὶ πάσης ἄν δόξειεν ὁ φυσικὸς ποιεῖσθαι λόγον· τῆς γὰρ ὅλης ἐφάπτεται ὁ καθ’ ὁτιοῦν αὐτὴν θεωρῶν· καθὸ δὲ διαφορεῖται ὡς οὐ μία μόνον ἀλλὰ καὶ πολλὴ οὖσα, ὁ κατὰ τὸ ἀχώριστον αὐτὴν θεωρῶν οὐ περὶ πάσης ἄν θεωροίη, ἀλλ’ ἰδίως περὶ τῆς ἀχωρίστου σωμάτων ὁπωσοῦν καθὸ τοιαύτη.
Μετά τῆς | εἰς τὸ σῶ | μα ῥεπού | σης καὶ χρω | μένης αὐτῶ ὡς | ὀργάνῳ∙ ἔτι | τὲ καὶ τῆς εἰδο | ποιούσης αὐτὸ∙ | ὡς ὄργανον | ζωτικὸν∙ καὶ | τῆς ὑπερτέ | ρας καὶ μὴ ἀπο | νευούσης∙ πρὸς | σῶμα; ἐπειδὴ ἡ ψυχὴ∙ ἓν ἐστὶ τῷ ὑποκειμένῳ. πληθύνεται δὲ τῇ διαφόρω σχέσει τῶν | ἐνεργειῶν; διὰ τοῦτο, τοῦ φυσικοῦ ἐστὶν ἔργον ; τὸ θεωρῆσαι∙ ἢ περὶ πάσης, διὰ τὸ, ὑποκει | μένην μίαν εἶναι. ὁ γὰρ περί τινος μέρους σκοπῶν, καὶ περὶ τοῦ παντὸς οὖν θεωρήσει∙ ἢ οὐ περὶ | πάσης ψυχῆς ἐστὶ τοῦ φυσικοῦ θεωρῆσαι∙ ἀλλὰ περὶ τῆς, ὀργάνῳ χρωμένης τῶ σώματι:–
An. I 1, 403a 29–30

ὁ φυσικὸς τε καὶ ὁ διαλεκτικὸς ἕκαστον αὐτῶν

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3r, interlin. (X)

τῶν παθῶν
An. I 1, 403b 2

ὁ μὲν γὰρ λόγος ὅδε τοῦ πράγματος

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3v, interlin. (X)

οὗτος∙
An. I 1, 403b 6

ἕτερος δ’ ἐν τούτοις τὸ εἶδος

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3v, in marg. sup. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 22,7–9 (Simpl.)

Anmerkungen

cf. Simpl. 22,7–9: Ἐν ξύλοις δηλαδὴ καὶ λίθοις καὶ πλίνθοις τὸ εἶδος, τουτέστι τὸ σκέπασμα, προσθεὶς καὶ τὸ τέλος, ἐπειδὴ ἐν τοῖς τεχνητοῖς διώρισται τὸ οὗ ἕνεκα ἐκ τοῦ εἴδους.
Ἤτοι ἐν λίθοις καὶ ξύλοις:–
An. I 1, 403b 8–9

ἢ μᾶλλον ὁ ἐξ ἀμφοῖν

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3v, interlin. (X)

λόγος
An. I 1, 403b 9–10

ἢ οὐκ ἔστιν εἷς ὁ περὶ τὰ πάθη τῆς ὕλης

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3v , interlin. (X)

λόγος
An. I 1, 403b 11

ὁ φυσικὸς περὶ ἅπανθ’ ὅσα τοῦ τοιουδὶ σώματος

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3v, in marg. sup. (X)

Τοῦ ὁρισμένου ὡς ὀργάνου ζωτικοῦ:–
An. I 1, 403b 11–12

καὶ τῆς τοιαύτης ὕλης ἔργα καὶ πάθη

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3v, in marg. sup. (X)

Τῆς συνθέτου τῆς δυναμένης ζωτικῶς κινεῖσθαι:–
An. I 1, 403b 11–12

καὶ τῆς τοιαύτης ὕλης ἔργα καὶ πάθη

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3v, in marg. (X)

Ὡς μὲν ποι | οῦν οἷον τὸ | νεῦρον κινῇ | τὰ κῶλα, | ἐργάζεται∙ | ὡς δὲ πάσχον, | οἷον ὑγραι | νόμενον∙ ἢ θερμαινό | μενον∙ ἢ μα | λακιζόμενον, | πάσχει:–
An. I 1, 403b 12

ὅσα δὲ μὴ τοιαῦτα, ἄλλος

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3v, in marg. int. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 22,31–32 (Simpl.)

Anmerkungen

cf. Simpl. 22,31–32: τουτέστι μὴ ᾗ ἀχώριστα, ἀλλ’ ὡς χωριστά, ἄλλος· ὁ γὰρ διαλεκτικός, ὃς καὶ τοὺς οὐσιώδεις ὡς καθ’ ἑαυτοὺς ὄντας ἐπινοεῖ.
ὁ δια | λεκτικός
An. I 1, 403b 13–14

〈τεχνίτης, ἐὰν τύχῃ∙ ἢ τέκτων ἢ ἰατρός〉

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3v, in marg. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 23,2–8 (Simpl.)

Anmerkungen

cf. Simpl. 23,2–8: Ὥς περὶ ἀχωρίστων μὲν καὶ ὁ τεχνίτης θεωρῶν, οὐ περὶ πάντων δέ, ἀλλὰ περὶ συμβεβηκότων μόνων· συμβεβηκὸς γὰρ καὶ ἡ ὑγεία καὶ τὸ εὔξεστον τοῦ ξύλου. καὶ ταύτῃ τοῦ φυσικοῦ διαφέρει, τῷ περί τινων εἶναι ὡς εἴρηται, καθάπερ ὁ διαλεκτικὸς τῷ ὡς χωριστοὺς σκοπεῖν καὶ τοὺς οὐσιώδεις λόγους· περί τινων δὲ καὶ ὁ μαθηματικὸς ὥσπερ καὶ ὁ τεχνίτης, καὶ τούτων συμβεβηκότων καὶ δηλονότι οὐ χωριστῶν, ἀλλ’ οὐκέτι ὁ μαθηματικὸς ὡς τοιούτου σώματος παθῶν.
Ὁ μὲν τέκτων, τὸ εὔξεστον τυχὸν∙ οἷον εἰ τραχὺ ἢ λεῖον∙ ὁ δὲ ἰατρὸς, τὴν ὑγείαν, ἢ τὴν | νόσον∙ ταῦτα γὰρ εἰ καὶ χωρίζονται, ἀλλὰ σὺν τῇ ὕλῃ ταῦτα θεωρεῖ ὁ τεχνίτης:–
An. I 1, 403b 11–16

Textzeugen

Ambr. H 50 sup., f. 3v, in marg. (X)

Gedruckte Quellen

Simplikos, In An. comm. (ed. M. Hayduck 1882), 23,12–16 (Simpl.)

Anmerkungen

cf. Simpl. 23,12–16: Ὅτι μὲν περὶ τὰ χωριστὰ ὁ πρῶτος φιλόσοφος ἐναργές. τὸ δὲ ᾗ κεχωρισμένα χώραν ἔχει οὐκ ἐπὶ τῶν ὑπερτέρων ἡμῶν, ἀλλ’ ἐπὶ τῆς ἡμετέρας λογικῆς ζωῆς, ἣν προσαγορεύει νοῦν. αὕτη γὰρ ἐν τῇ πρὸς σῶμα νεύσει χωριστὴ ἅμα ἐστὶ καὶ ἀχώριστος. καὶ ὡς μὲν ἀχώριστον ὁ φυσικὸς ὁρᾷ, ᾗ δὲ κεχωρισμένη, τῷ πρώτῳ ἐστὶ φιλοσόφῳ θεατή.
Διαφέρει ὁ | θεολόγος, | τοῦ τε φυσι | κοῦ∙ τοῦ δια | λεκτικοῦ∙ καὶ | μαθηματικοῦ, ὅτι τοὺς δη | μιουργικοὺς | λόγους τῶν | ἐνύλων | εἰδῶν, αὐ | τοὺς καθ’ αὑ | τοὺς ἐπισκο | πεῖ∙ οἷον∙ εἴ τις | οἰκίαν ὁρῶν∙ | ἢ λέβητα | ἐσχηματισμένα | τοιῶσδε∙ | ἐν τῷ τέκτο | νι∙ ἢ τῷ χαλ | κεῖ, θεω | ρεῖ τοὺς | ποιητικοὺς | τούτων | λόγους:–